|
سينمايي كه در هر سانس چهار، پنج بليت بفروشد، طبیعتاً نمي‌تواند
سرپا بماند |
|
تعميرات اساسي سينما بلوار |
سينماهاي قديمي تهران چند سالي است فرسوده شده‌اند و با وجود پرديس هاي
سينمايي، كمتر مخاطبي حاضر است كه براي ديدن فيلم به اين سالن هاي سينمايي
برود؛ حتي اگر چنین سینمایی در حاشيه سر سبزترين بلوار تهران واقع شده و
نوستالژی زیادی داشته باشد.
به گزارش ايسنا، این سینماها به بهانه هاي مختلف كه «تعميرات» هم يكي از
آنهاست يك به يك براي هميشه تعطيل مي‌شوند و صاحبانشان به دنبال تغيير كابري
مي‌روند، با اين حال سينما «بلوار» كه 46 سال قبل با نام «مدائن» آغاز به كار
كرده بود، در حال بازسازي است تا شاید؛ «سینما بلوار زنده بماند.»
سينما «مدائن» سال 1345 در بلوار كشاورز با نام سابق اليزابت دوم توسط محسن
حكاك تأسيس شد. آن زمان بازار ساخت سالن‌هاي سينمايي داغ بود و هر سالني هم كه
ساخته مي‌شد حداقل 500 صندلي داشت، حتي سينما «كاپري» تهران که الان دیگر نامش
به سینما «بهمن» تغییر کرده، همان سالها 1396 صندلي داشت! در آن سالها سينما
«مدائن» هم در وسط بلوار كشاورز كه هنوز هم به نوعي سرسبزترين بلوار تهران است
با ظرفيت 630 صندلي ساخته و وارد چرخه اكران سينماي ايران شد.
پس از انقلاب اسلامي با تغيير نام خيابان اليزابت دوم به كشاوز، اين سينما هم
تغيير نام داد و از آن زمان تاكنون نام «بلوار» بر سر در سينما حك شده است.
به گفته مدیر فعلی سینما بلوار «سينمايي كه در هر سانس چهار، پنج بليت بفروشد،
طبیعتاً نمي‌تواند حتي از پس هزينه قبض برق آن هم بر بيايد.» اينكه يك سينماي
قديمي ابتدا به بهانه تعميرات اساسي بسته و سپس معلوم شود كه صاحب آن دنبال
تغيير كاربري است خيلي غريب نيست؛ اما حكايت سينما «بولوار» اميدوار كننده تر
است چرا كه فعلاً يك گروه جوان سينما را از صاحب آن كه «ديگر نمي‌تواند يك ریال
هم براي سينما هزينه كند» تحويل گرفته‌اند تا به قول خودشان «سينما بلوار را
زنده نگه دارند.»
قادري که یک سالی است مدیریت اين سينما را بر عهده گرفته و تعميرات اساسي آن را
آغاز كرده، کارگردان تئاتر است. او درباره سینما بلوار مي‌گويد: «من اين سينما
را سال قبل از مالك آن تحويل گرفتم. ايشان ديگر حتي نمي‌توانستند يك ريال براي
سينما هزينه كنند و محيط سالن و لابي هم كاملاً فرسوده شده بود. ما كم كم اينجا
را سر و سامان داديم و شروع كرديم در آن تئاتر روي صحنه بردن. يك سن هم طراحي
كرديم. البته دوست داشتيم كه فيلم نمايش بدهيم اما پرده سالن ديگر بدرد
نمي‌خورد.»
او ادامه داد: «پس از چندي تصميم گرفتيم كه وضعيت سينما را سر و سامان دهيم.
چون معتقدیم حتی اگر یگ نفر هم بلیت بخرد حق دارد از امکانات خوب در سینما
استفاده کند. اين موضوع را به اطلاع وزارت ارشاد رسانديم و قرار شد آنها آپارات
و پرده سينما را به ما بدهند كه جشنواره فجر و عيد نوروز سبب شد اين كار به
تأخير بيافتد. اما ما تعميراتمان را آغاز كرديم.»
قادري درباره شرايط گذشته سينما؛ ضمن اينكه عکس‌هایی که بیشتر به مخروبه شبیه
است تا سینما را به ما نشان داد، گفت: «سيم كشي‌ها همه اتصالي داشت و ممكن بود
آتش سوزي رخ بدهد. ديوارهاي سالن نمايش با گوني پوشانده شده بود و نور مناسبي
هم در سالن نبود تا تماشاگر بتواند صندلي اش را پيدا كند. وضعيت پرده سينما
خيلي بد بود. اصولاً نبايد پرده را رنگ بزنند اما به دليل فرسودگي بسيار شديد
در اين سالها چند بار روي آن را رنگ زده بودند و چند جايش را هم وصله پينه
كرده بودند. صندلي‌ها هم چنين وضعيتی داشتند. هر تماشاگري كه روي صندلي مي‌نشست
بايد منتظر مي‌شدي كه احياناً پايه ها بشكنند و او زمين بخورد!»
|
منبع
خبر:
روزنامه سينمايي «باني فيلم» |
|
آماده سازي و تنظيم خبر:
مدير سايت |
2 ارديبهشت
ماه
1391 |
|
